?Mükemmelliyet?e durmadan deneme, düzeltme, işleme ve şekil verme cehdi ile ulaşılır.
21. yüzyıl insanoğlunun teknik ve medeniyette harikalar yaratığı bir çağ olması bakımından diğer zaman dilimlerinden çok farklıdır. Bu farklılık günümüz insanlarına haklı olarak bir övünç vesilesi kazandırmakta, elde etmiş olduğu imtiyazlı pozisyonu kullanırken, teknik, ilmi, kültürel ve ekonomik kazanımlarına, uygulamada gölge düşürücü olaylar ve olgular yaşanmakta. Bu düşen gölgeler üzerinde kafa yorulması mecburi hal olmakta.
Dünyada yaşanan devasa teknolojik imkân ve fırsatlar, son zamanlarda olduğundan fazla bir şekilde Türk cemiyet hayatının en ücra köşesine kadar, gücünü, tesirini pekiştirmekte, bu gün köy veya şehirlerde yaşayan kesimlerce, otomobil ve iletişim araçları kullanımı terk edilemeyecek boyutlara ulaşmıştır.
Bu teknolojilere sahip olmak için ödenen maddi imkânları hepimiz gayet yakından biliyoruz. Yine biliyor ve istiyoruz ki, bizim toplum, teknolojinin iyisine, güzeline müstahaktır. Her şeyin iyisini ve güzeline sahip olmalı diyoruz, diyoruz ancak kendini de yenilemeli, restore etmeli diyoruz, farkında mıyız? Toplum olarak ne kadar değiştik, iyi yönde mi, kötü yönde m? Bunların cevapları psikolog, sosyolog ve ahlak bilimcilerine düşüyor.
Bizim aralamak istediğimiz pencere pratiğe yönelik. Trafik kazası sosyal hayatın gerçeği ve trajedisi, her gün, her yerde ve her mekânda maddi hasarlı kazalar veya insanların sakatlanması ve ölümü ile son bulmakta. İnsanlar çıldırmışçasına, saatli bomba gibi hayatın içine sabahları dalmakta, eve kimin sağ ve salim döneceğini Allah bilir. Klakson sesleriyle, hız merakıyla, bir sağdan, bir soldan dalışlar, olmadı, makas atmalar, kafa çekip trafiğe çıkmalar, kırmızı ışıkta, sarıya tahammül etmeyen, sarıyı sevmeyen insanlar olduk.
Es kaza, gözükmeden, dalgınlıkla gelen bir kaza. Allah yardım etsin onlara. Daima acımışımdır kaza yapanlara, kaza olduğuna dahi üzülme fırsatını bulamaz, adam gibi konuşamazsın, bir feryat, bir çığlık, bir öfke histerisine tutulmuş fertler görürsünüz, sonrasında Türk toplumunun en fazla sevdiği kavga, saldıranı ve kurbanı belli olmayan bir süreç başlar.
Cemiyetlerin düzeni yaşanan huzur ve güven ortamıyla paralellik arz eder. Cemiyet içinde yaşayan kişilerin ruhsal yapılarında var olan denge unsuru, fertlerin problem çözme, sosyal hayatın ahenk ve düzenini derinden ve etkili bir şekilde belirler. Çözülemeye yüz tutan topluluklar da görülmeye başlanan anomik davranışlar sıradan ve normal olarak kabul edilirse, İşte böylesi toplumsal düzen en tehlikeli düzendir. Kuralsızlık, kendini kural haline getirme cesaretini daima tekrar edecektir.
Dünya´nın her tarafında trafik sorunu var ve asla bitmeyecek, ancak minimum düzeyde kalması için insanlar ve düzen kurucular gayret ederler. Uygarlık ve barbarlık illa ki, medeniyetler arasında değil, bireylerin, grupların ve cemiyetlerin yaşam tarzlarında da olması gereken bir kavram, kişiler, kaba ve nezaketsiz insanlara prim vermemeli.
Türk toplumu olarak bir ve beraber yaşamanın, hak ve hukuku gözetmenin erdem ve önemi sürekli olarak tekrar edilmelidir. Aksi halde sanayi toplumu olmanın, çağın nimetlerinden yararlanmanın, konfor içinde yaşamanın hakkımız olduğu düşüncesine kuşku ile bakmamız gerekecektir. Kullanmasını bilmediğimiz, beceremediğimiz ve başarılı olamadığımız teknik imkânlar, problem yaratmaktan, insanlar arası anlaşmazlığı artırmaktan başka bir işe yaramaz. Her yıl kazalara ödenen tasarruflar, milli gelirden eksilen bir miktar olduğu için üzerinde kafa yormak, çözüm üretmek her sorumlu vatandaşın görev ve sorumluluğunda olmalı diyoruz. Trafik kazalarını önleme, azaltma konusunda bütün kurum ve kuruluşlar ortak çalışmanın yollarını geliştirmek vebaliyle karşı karşıyadırlar. Eğer sağlıklı nesiller yetiştirmek isteniyorsa, ahenkli cemiyet hayatı arzu ediyorsa hep beraber, herkes için bunu başarmak zorunda Türkiye, yoksa çok acılar, çok gözyaşları dökmesi kaçınılmaz sonu olacaktır.
