Serkan Karakaya ve babası Mustafa Karakaya, 11 aylık şehit Bedirhan Mustafa´nın adının verildiği Sivas´ın Şarkışla ilçesindeki anaokulunu gezdi.
Oğlunun adının okulda yaşatılacağı için mutlu olduğunu dile getiren Karakaya, emeği geçenlere teşekkür etti.
Okuldan binlerce Bedirhan çıkmasını temenni eden Karakaya, şöyle konuştu:
"Vatana, millete hayırlı, uğurlu binlerce Bedirhanlar, Mustafalar çıkar inşallah. Bu ülkeyi bölmeye kimsenin gücü yetmeyecek. Nurcanlar ölecek, Bedirhanlar şehit olacak, Türk bayrağının dalgalanmasını hiç kimse engelleyemeyecek. Türkiye bir bütündür asla parçalanamaz. Kimsenin de gücü buna yetmez. Devlet büyüklerimizden Allah razı olsun. Acımızı bir nebze de olsa hafiflettiler. Böyle gurur verici bir şey yaptıkları için hepsine teşekkür ediyorum. İnşallah vatan için hayırlı evlatlar bu okuldan yetişir ve vatana millete hayırlı olur. 81 milyon insan ağladı. Bugün 12. gün gelenimiz, gidenimiz eksik olmadı. Allah herkesten razı olsun."
Mustafa Karakaya ise torununun adının okula verilmesinin gurur verici olduğunu belirtti.
"Vatan, millet sağ olsun." diyen Karakaya, "Daha nice nice Bedirhanlar bu okullarda yetişip devletimiz, Türkiyemiz, bayrağımız için savaşacak, daha nice Bedirhanlar, Mustafalar şehit olacak. Biz bayrağımızın göklerde dalgalanması için canı gönülden, her zaman hazırız." dedi.
Öte yandan şehit Nurcan Karakaya´nın annesi Suudiye Demir de kızının doğum gününde, cenaze töreninde askerlerin taşıdığı fotoğrafa sarılarak ağladı.
Kızının bugün doğum gününü mezarı başında kutlayacağını dile getiren Suudiye Demir, evinde gazetecilere yaptığı açıklamada, "Yavrumun doğum gününü kutlamaya mezarına gideceğim. Yavrumun doğum gününü mezarında kutlayacağım gelirmiş aklıma. Yaktı, kavurdu yavrum bizi. Yavrum, yavrusunu kimseye vermiyordu, yavrusunu da aldı gitti kuzum. Öpmeye doyamıyordum." diyerek göz yaşı döktü.
Öldüğü günden bu yana kızının fotoğrafını göğsünde taşıdığını dile getiren Demir, şunları kaydetti:
"Kuzuma doyamadım, ben kuzuma doyamadım, kuzum dünyaya doyamadı. Evlenmeden önce her yıl kutluyorduk yaş günlerini. Ağabeyleri, bacıları toplanıp kutluyordu. Balonlar, bayraklar, süsler asıyorlardı, ´bizim küçüğümüz´ diye kutluyorlardı. Evi çok süsleyip doğum günü partileri yaptılar yavruma ama evlendikten sonra hep telefonda kutladılar. Cuma günleri arardı ´canım annem cuman mübarek olsun dualarında beni unutma´ derdi. Oraya gidince sürekli aradım yavrumu. Yavrum kapıya çıkma, kapını kimseye açma derdim. Yavruma doymadım, topraklar doysun bundan sonra yavruma. Kocam öleli 14 sene oldu, zor büyütmüştüm yavrularımı. Babası vefat edince yavrum dördüncü sınıftaydı ağabeyini baba bilmişti. Her derdini ağabeyine anlatırdı." (AA)