Arife Defne ARSLAN Deprem sabahından itibaren çalışmalara başladıklarını söyleyen Faruk Kartalcı, “İlk deprem haberini aldığımızda olayın vehametinin farkında değildik. Bu yüzden buradan 20 kişilik bir ekiple çıktık. Ekibimiz 6 Şubat’ta saat 9’da Kahramanmaraş merkezinde çalışmalara başladı. Olayın büyüklüğünü fark edince tecrübeli arkadaşlarımızdan destek ekip oluşturduk. Sivas ekibi olarak sayımızı 101 kişiye çıkardık. 24 gün boyunca sahada görev yaptık. Şu an hala sahada görevine devam eden arkadaşlarımız var. Bizler oraya giderken ilk 72 saat destek gelemeyeceği belirtildi. Biz de buna göre hazırlıklı gittik. Felaket gerçekten çok büyüktü. Deprem demek yeterli değil. Kıyametin bir senaryosu ya da fragmanı gibiydi. “ diye konuştu. RÜZGAR ESTİKÇE BİNA SALLANIYORDU Verilen görevin üstesinden geldiklerini belirten ANDA üyesi Meryem Yıldız ise (22), “İlk sarsıntıyı ilimizde hissettik. Ve grubumuzdan her an görev gelebilir diye herkes hazırlıklı olsun denildi. Ailemin güvenliğini sağladıktan sonra derneğe geldim. AFAD’ın yönlendirmesiyle yola çıktı. Yollar hava şartlarından dolayı kötüydü. İlk büyük görevimdi. Oraya gittiğimde insanlar bağırıyor ve ağlıyorlardı. Büyük bir çaresizlik vardı. Yıkımları görünce aklıma ilk sevdiklerim ve her şeyin boş olduğu geldi. Çalıştığımız enkazın yanındaki bina rüzgardan dolayı bile sallanıyordu. Hayatlarımız birbirimize emanetti. İnsanlar onları kurtardığımız için çok mutlu oluyordu. Bizde onların mutluluğuyla mutlu olduk. Bizim için zor bir görevdi ama ekipçe üstesinden geldik” ifadelerini kullandı. UMUTLAR BİTSE BİLE PES ETMEDİK Enkazda tüm çabalarla çalıştığın ifade eden Alperen Gültekin de (30), “İlk gittiğimizde büyük bir şok yaşadık. Kıyamet gibiydi. Herkes telaşlı ve karma karışık bir durum vardı. En son canlı çıkardığımız Döne ablamız vardı. 112’nci saatte, yakınlarının bile cenazesini beklediği bir anda çıkardık. Pes etmeden çalıştık.  15 yaşında bir kız çocuğu için 18 saat boyunca çalıştık. Oradan bir hayat çıkarmak benim için en büyük hazdı. 110 saat boyunca ayakta kaldım. Ayaklarım ödem toplamıştı ve ödemi atabilmem için ayaklarımın yüksekte kalması gerekiyordu. En son enkaz sahipleri dinlemem için sokak ortasına yatak yaptı. Enkaz çok zordu. İnşaat akmaya başlamıştı ve çalışmak çok riskliydi. Afetin ne derece büyük gelebileceğini bu depremde gördük. Bunun için de insan gücü gerekiyor. Gönüllü bir kuruluşuz ve yeni arkadaşlarımızı bekliyoruz” dedi.  

HABERİ SİTEDEN OKU...