Umut, bir yolculuk öylesine uzakta, özlem denilen mihnet yalnız bırakmıyor hep yakınımda… Söz dinletemiyorum tutulan aklıma titriyor, ilk heyecanında meylim; sihirli aleminde yıldızlarla söyleşip duruyor, düşlerde kahinler rüyalarda isyanlar kaderde yalnızlıklar var; köşe başında bekliyorum geceler boyu perdeye aksedecek siluetini, bir bilsen karanlıklarda nasıl arıyorum hayaline tutunduğum bülbül lisanı sesini… Hülyalarımı kamaştıran ruhu sadaka Senden gelen tecellidir, dil lâl bakar dururum yüzüne nefesim tutulur, hıçkıran kelimeler birbiri ardına başlar Senli serenada… Kâh dudakların, kâh gözlerin saçların; gonca, nergis, menekşe ayın ondördünü anlatır hecelerdeki gölgelerin…