Son yıllarda düzelir umuduyla yaşantılarına şahit olduğum insanlık; rampa aşağı giden ve freni patlamış bir kamyon gibi gittikçe artan bir süratle şarampole gidiyor... Allah kullarına verdikçe insanlar azıp sapkınlaşıyor. Edep ve haya perdesi diye bir örtü kalmamış. Ar damarı çatlamış yüzlerde kul hakkı, akrabalık, komşuluk, dostluk, sorumluluk, saygı kan kaybediyor. İnsanlar sanırım dalalete düşmüş olmalı. Bir türlü gaflet uykusundan uyanmak istemiyorlar. Sanki tüm zihinler narkozlanmış. Ruhumuzda sorumluluk diye biri olmalı. Sorumsuzluk almış başını firar etmiş... Kimsenin kimseye saygısı, sevgisi kalmamış. Hiç mi geçmişten ders almaz insanoğlu. Tarih tekerrürden ibarettir. Bu dünyayı sonsuz zannedenler, dünyanın geçici nimetleriyle ve tamahkarlıkla nereye kadar yaşayacaklar. Allah´a kasem olsun ki insanoğlu ziyandadır. Allah yarattığı kullarını uyarıyor. İmtihan ediyor. İbret almamız için deliller gönderirken düşünmeyi ve sonrasında uyanmamız için yarattığı insanoğluna fırsat veriyor. Zaman su gibi akıp geçerken, insanlık daha da hızlı akarak batıyor. Allah´ım senden korkmayan isyankarlara, şükürsüzlere, azmışlara ve edebini kaybetmişlere kızıp da bizlere gazabını kusma, üzerimize bela yağdırma... Ümmeti Muhammed´i Lut kavmi, Semud Kavmi ve onların yollarından gidenler gibi helak etme...