Yüce Rabbimiz bize birbirini takip eden iki hayat vermiştir. Birincisi fani, kısa ömürlü ve kazanca dönüştürülmesi gereken dünya hayatıdır. İkincisi ise, ebedi ve ölümsüz olan ahiret hayatıdır. Cenab-ı Allah´ın, ?Ben cinleri ve insanları ancak Bana kulluk etsinler diye yarattım !? (Zâriyat,51/56) buyruğuna uygun olarak, Ahiret hayatında, dünyada  kulluk etmenin amacı  olan cennete ulaştıracak, cehennem ateşinden kurtaracak yolu bizlere hayat rehberimiz olan Kur´an´ı Kerim öğretmiştir. Bu yola nasıl girilir, nasıl ilerlenir? *Cennete giden yola imanla girilir. Çünkü ebedi kurtuluş, imandan geçer. Allah´ın varlığına ve birliğine; O´nun peygamberlerine; meleklerine; kitaplarına, kaza ve kaderin Allah´tan olduğuna gönülden inanmak mümin olmanın ilk şartıdır. * Bu yolda ilerlemenin şartı ise ibadet ve salih amel yapmaktır: İhlâsla kılınan namaz, samimiyetle tutulan oruç, hac, zekat ibadetlerinin yanında, Allah rızası gözetilerek yapılan her güzel davranış da birer ibadet sayılır: Yakınlarımıza, komşularımıza, can taşıyan her varlığa yardım etmek, iyilik yapmak, hayatı birbirimize kolaylaştırmak, sahip olduğumuz nimetleri paylaşmak, kötülükten uzak durmak ve yapılacak olan kötülüklere engel olmak, iyilik yolunda yürümek ibadettir. * Cennet yolunda yücelmenin olmazsa olmaz şartı ise güzel ahlak üzere olmaktır; Rabbimize ve çevremize karşı samimi olmaktır; doğru-dürüst davranmak, ahde vefa göstermek, emanete hıyanetlik etmemektir;  elinden ve dilinden kimsenin zarar görmediği, herkesin emin olduğu bir mümin olmaktır.             Şu duayı dilimizden düşürmemeliyiz: ? Allah´ım,Seden cenneti ve bizi cennete yaklaştıran söz ve amelleri isteriz. Cehennem ateşinden ve bizi ona yaklaştıran söz ve davranışlardan sana sığınırız?(İbn Mâce, Dua,4.)   KITA Affeyle bizi, geç kaldık Yâ Râb, Emrine uyup sevap dermeye! Geç kaldık Yâ Râb, manen geç kaldık! Nefsen, vicdanen hesap vermeye!                                M.OYTAN KITA Nesiller hiç güven içinde değil, Dış dünyamızı sarıyor bu şiddet! Râb´be teslim ol da, rükûda eğil, Yoksa ruhu esir alır bu hiddet!                                M.OYTAN