2024 yılı Çiftçiler için hem iklim krizinden hem de artan girdi fiyatlarından dolayı oldukça zor geçen bir üretim yılı oldu. Maliyetlerin altından kalkamayan ve ürünlerin fiyatlarının karşılığını alamayan üreticiler birlik olarak eyleme çıktılar. Çiftçilerin bu sene artık yeter demesinin altında aslında birçok neden var. Bu nedenlerin en önemlisi üretim planlamasının olmaması. Çiftçiler “ben üretmek istemiyorum” demiyor aksine artan maliyetlere rağmen üretmeliyiz diyerek seslerine kulak verilmesini ve ürettikleri ürünlerin değerinde satılmasını talep ediyorlar. Tarımsal üretimin planlanması sadece çiftçinin kârına olan bir uygulama değil toprak ve su gibi önemli kaynakların etkili ve doğru kullanılması bakımından da oldukça önemli. Üretim planlaması ürün fazlalığının ve eksikliğinin önüne geçilmesi için yapılması gereken temel amaçlardandır fakat üreticilerimizin bir sonraki üretim yılında hangi ürünü ekeceğine ‘bu sene hangi ürün çok para getirdiyse gelecek yılda onu ekerim’ diyerek üretim yapıyor. Planlama olmaksızın yapılan üretim her zaman para kazandırmıyor maalesef. Bir noktada plansızlığın olumsuz sonuçlarını hem çiftçi hem sanayici ve doğal olarak halk bedelini ödüyor. Çiftçi para kazanamaz, sanayici daha ucuz ve kaliteli hammadde bulamaz, halk fahiş fiyatlara kaliteli gıdaya ulaşamaz ve en önemlisi toprağımıza ve suyumuza verdiğimiz hasarda bunların yanında cabası kalır.  Yıllardır üretimin plansız olması, çiftçinin ürününü kaç paraya satacağının belli olmaması gibi sebepler çiftçilerin en büyük problem yaşadığı sorunlardı ancak bu sene çalışarak kaybetmenin verdiği acı çiftçiyi eyleme sürükledi. Üretici gelecek sene için üretmek yerine paramı faize koyar daha çok kazanırım demeye başladı. Çiftçiye sen artık üretme denilen politikalar uygulanmamalı.