?>
Düne özlem
Özlemimiz bitmiyor, yaşamamış olsak da dün… Yokluklarda oğuşan ellerimiz daha bir sıcaktı dün…
Özlemimiz bitmiyor,
yaşamamış olsak da dün…
Yokluklarda oğuşan ellerimiz
daha bir sıcaktı dün…
Evler daha soğuktu, yataklar ayaz
tutuşuyordu bedenler ateşti dün…
Uzayıp gidiyor dünler
bayramlarda dilimizde
bir başka anlam kazanıyor sevgiler
dostlar meclisinde…
Hep hatırladığımız
düne dair akılda kalan;
hep bir tebessüm ve bir gülümseme…
Bir özlem yaşıyoruz dün ile ilgili içimizde…
Yanlışlar, hatalar unutuluyor
sevgiyle anılıyor bayramlarda…
Yaslarımız da olsa
kaybettiklerimiz hep dünde
güzel anılarda…
Hırslarımızı, kaygılarımızı,
unutuyoruz kırgınlıklarımızı
dünü yaşıyoruz yeniden bayramlarda
yeşeren umutlarda
kalbimizde sakladığımız mutluluklarda…
Evet bugün bayram;
hasretimi bıraktım bir yana
ben de dünü anlatıyorum Sana…
Dünden bir gündü;
Seni gördüğüm o ilk günü hatırlıyorum…
Mahcup, tebessüm eden yüzünle,
pembe bluzunu, kot eteğini…
O zaman da şaşırmıştım,
söyleyememiştim söylemek istediklerimi…
Yanında mı oturmalıydım, karşında mı?
Ayak ayak üstüne mi atmalıydım?
Öyle güzeldin ki;
arkaya toplamıştın saçlarını…
Dündü o gün…
Ve o günden sonra
ne Sen Sen oldun, ne de ben…
Bugün yok artık o dün…
Çok özlüyorum dünü…
Tek bir günün bir kaç saatinde
sadece yüzüne bakarak,
şaşkın, ne söylediğini bilmeyen
kimi zaman titreyen ben…
Dünde kalan o bir kaç saat
anlatılamaz, anlaşılamaz
Sana ebedi bir bağlılığın
bir hikayesi olarak dünde kaldı…
Bugün bayram;
şimdi Sen çok uzaklardasın;
hüznünü aldım
mutluluğum yaptım,
sevgimin büyüklüğü kadar
ölesiye kıskandım,
öfkelerinde şaşırdım,
ayrılıklarında ağladım…
Yalnız kaldım,
ismini dağlara haykırdım…
Her umutsuzlukta
bıkmadım
her yeni günde yeniden umutlandım…
Bugün bayram
dün aslında geride kalmış
koskoca hatıra…
Acılar da olsa
istiyoruz hep; dün kirli kalmasa…
Dün gençliğimizdi,
bilmiyorduk bu günü, geleceği…
Pişmanlıklarımız dün için aslında,
küçücük bir sevgi varsa,
bu güne sermaye olacak
taşınacak bir sonraki bahara…
Aslında dün;
bugün tutunduğumuz
yaşama sevincimiz, umutlarımız…
Hatırlıyor musun desem?
biliyorum ki yüksek sesle; sen!…diyeceksin.
Sen aslında hayatımın
bitmeyecek dünüsün…
Pişmanlıklarım da olsan
terk edemeyeceğim geleceğimsin,
bitmiyorsun, biliyorsun ki;
hiç bitmeyeceksin…
YAZARIN DİĞER YAZILARI