Fıkıh âlimi Ebül Leys buyurdu ki: Alîmin anlattıklarından bir şeyi hatırında tutamayanlar ve sohbette yer alanlar için 7 fayda vardır: 1. İlim öğrenenlerin fazîletine kavuşur. 2. Âlimin meclisinde bulunduğu müddetçe, günahlardan korunur. 3. İlim öğrenmek için evinden çıktığı zaman, üzerine rahmet iner. 4. İlim meclisinde oturduğunda, meclise inen rahmetten o da nasîbini alır. 5. Orada anlatılanları dinledikçe, kendisine sevap yazılır. 6. Dersi dinleyip de anlamadığı zaman, üzülür; gamlanır ve kalbi kırık olur. Onun bu hâli, Allah Teâlânın Kudsî Hadis’te: „Ben, Benim için kalbi kırık olanların yanındayım.“ buyurduklarından olmasına vesîle olur. 7. Âlimin üstün ve fâsıkın aşağı tutulduğunu görüp; kalbini fısk, günah ve kötü şeylerden çevirir. Bunun içindir ki, Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem, salihlerle beraber olmayı  emretmişlerdir. * Kişinin sözü amelinden çok olursa noksandır. Ameli sözünden fazla olursa kemâldir.          *        Devlet sultansız, sultan ulemâsız olmaz. Devletin bekâsı için sultana, sultanın yanlış yapmaması için de ulemâya ihtiyaç vardır.          *        Tasavvuf, insanı Allah’tan uzaklaştıran şeylerin hepsini terk etmektir. * Mürüvvet, arkadaşının hata ve kusurlarını bilmezlikten gelmektir.                           *