Dünyada hangi ülkeye giderseniz gidin koalisyon hükümetleri; huzurun, refahın, kalkınmanın ve gelişimin önündeki el frenidir. Muhalefet partileri, koalisyon hükümeti kurma rüyası ile yatıp kalkıyor... 2002’den önce kurulan ve ülkeyi İMF batağında iflasa sürükleyen, millete “anasından emdiği sütü burnundan getiren” son koalisyon hükümeti 9 Haziran 1999’da ANASOL-M koalisyon Hükümetiydi. O dönemin Cumhurbaşkanı Ahmet. N. SEZER’in ANASOL-M Hükümetinin Başbakanı Rahmetli Ecevit’e fırlattığı Anayasa kitapçı ile dip yapan ekonomi ve huzur ortamı koalisyon hükümetlerinin millet ve ülke için nasıl bir yıkım projesi olduğu gördü. Bu Aziz ve Necip millet, koalisyon hükümetlerinden illallah etmiş, milletin ve devleti yönetemeyen koalisyon hükümetlerinin beceriksizliklerinin faturasını millet yıllarca ödedi. Dünyada koalisyon ortaklığıyla ekonomisini ve refahını sağlayan bir tek ülke var mı ? Hadi ! Şimdi birde millet ittifakı ortakları ile kurulacak bir koalisyon hükümetinde yer alacak HDP’yi düşünsenize.. TUFAN ! KIYAMET...    İnsan bu hayal perest muhalefet partilerine şu soruyu sormadan geçemiyor: Madem bu Başbakanlık ve koalisyon hükümetleri bu kadar önemli; neden ABD, Çin Rusya, Fransa gibi Dünyadaki süper güçler bu Başbakanlık sistemini kullanmıyorlar. “Dostlarımız” dediğiniz bu emperyal ve şer odaklarından siz daha mı zekisiniz ? “Yeni Cumhurbaşkanlığı Sistemini” beğenmeyen muhalefetin diline doladığı ve içeriği bir türlü açıklanamayan “İyileştirilmiş Güçlendirilmiş Parlementer Sistemine”(Başbakanlık ve Koalisyon Hükümetlerine) geçme arzusu, ABD ve AB’nin kendi çıkarlarına hizmet etmesi için muhalefete direttiği bir manda projesidir. Aslında bu rüyanın tek bir izahatı var: Milletinin istikbalini göremeyen, beka sorununu idrak edemeyen siyasi oluşumların; Başkan Erdoğan nefretiyle, Cumhur iktidarını yenmek için “dostlarımız” dedikleri şer odaklarından aldıkları gazla ile avuçlarını ovuşturdukları bir rüyadır. Koalisyon hükümetlerinin aylarca, yıllarca hükümet kuramadığı, kaos yaşayan: Hollanda, Avusturya, Norveç, İsrail, Bulgaristan ve son olarak Almanya’nın hükümet kurmak için ekonomilerinden, huzurlarından, devlet ciddiyetinden verdikleri tavizleri görmemek bir akıl tutulması olsa gerek. Ülkemizde “Cumhurbaşkanlığı sistemini” değiştirmenin yolu 600 üyesi bulunan TBMM’nin 400 milletvekilinin oyu ile mevcut yeni sistem değiştirilebilir. Bu sayının bulunamadığı meclis aritmetiğinde 360 üye milletvekilinin oyu ile mevcut sistem Halk oylamasına götürülebilir. Pekala muhalefet bu hayaline hangi milletvekili sayısı ile, hangi ortakları ve oy oranı ile bu sayıya ulaşabilir... Tabiki HDP’yide yanlarında tutmak mecburiyetiyle... Hadi diyelim 2023 Genel seçimleri sonrası meclis aritmetiğinde muhalefet veya millet ittifakı 360 milletvekilini buldu ve “Yeni Cumhurbaşkanlığı Sistemini” referanduma götürdü. Referandumdan da hadi yüzde 50.1 ile yasa kabul edildi ve “Parlementer Başbakanlık Sistemine” geçildi. Burada çok önemli bir detayı unutmayalım.. Bu seçim süreçleri, referandum oylaması, Meclis’in Başbakanlık parlementer sisteme geçmesi için azami hazırlık süresi 3 yıl... 3 yıl demek; ekonomi, üretim, istihdam, kalkınma gibi her alanda ülkede şalter indirmek demek... Pekala bundan sonra yapılacak seçimlerde her parti kendi parti tabelası altında seçime gireceğine ve ittifak olmayacağına göre bu durumda Ak partiden başka en az yüzde 35 ile oy alıp birinci parti olabilecek veya Cumhur ortağı olan MHP’nin yüzde 10 barajını aştığı ülkemizde hükümeti kurabilecek hangi parti veya ittifak var ? Ak Partinin en az Yüzde 35 oy aldığı, MHP’nin yüzde 10 barajını aştığı TBMM’de, mevcut muhalefetin desteğine ihtiyaç demiyorum muhtaç olduğu PKK’nın siyasi ayağı HDP ile hayalini kurduğu Başbakanlık sisteminde ancak ve ancak Ak parti ve MHP’nin hükümetin milletin değerlerine sahip çıkacağı bir hakikattir.