Karalar içindesin gülru, cemalinde aşkın nuru… Zifiri karanlıkların zühresi; adı aşk olan zaman ötesi semanın yeryüzündeki sevgilisi İlahidir elbette sana duyulan, adı; aşk ise...   Nazende güzel, uzattın ellerime mey kadehini, yaşattın akıl tutulmasını… Kaybettim bütün renkleri, sevdirdin bana; moru, siyahı…   Gönlüm artık sınır tanımıyor; yumuyorum gözlerimi; gökyüzünün zühresi, açtığımda oluyorsun gül yaprakları … geceler boyu yıldızımla güller arasında kayboluyorum hep sonsuzluğunda…   Sabah kalktığımda sarhoşunum, bakıyorum; seninle başlayan seninle biten, her ne varsa taşımış gönlüm; adın ile ümidi; sevinçle bırakmış dudaklarıma sıcacık atan kalbin diye…