Maveranın güzeli… Bilmediğin o kadar çok şey var ki sana dair yaşadıklarımda gecelerde hem hasretim hem de yârim oluyorsun, sabahları taşıyamadığım ayrılığım dokunamadığım kor ateş lafügüzaf değil gönül denen muamma eşiğinde bazen umut bekler bazen yok eder aşk aşiyanında, adı gibi sonsuz özlemiyle sihir taşıyan ab-ı hayat dudaklar hayatı meddücezir kılar, ölüm fermanını veren sultan kah sevinci, kah efkarı kanaviçe gibi işler yalnızlığı Saba Melikesi, inzivadır sadece ikimizin bildiği masal, maveranın güzeli rüyalara girişi sıra dışıdır ayın onbeşi bütün şiirler adına yediveren güller serpilmiş o gün yollarına ömrüme düştüğün o kutlu günde takvim yaprakları unutulmuş kalmış mevsimler çok gerilerde gazele dönmüş sararmış yapraklar yerlerde yağmurla gelen soğuk rüzgarla şafak atar bedbaht vakit kaderine ağlar…