Toplumun en büyük eksikliklerinden ve sorunlarından biri de sevgisizlik. Nerede suç, şiddet, bela, musibet, çürümüşlük, ilkellik, istismar, hastalık veya boşanmalar… var ise orada muhakkak sevgisizliğin tohumları vardır.   Sevgi her türlü canlının varoluşuna anlam katan en güçlü enerji kaynağıdır. Bu nedenle de sevgi sahip olduğumuz olumlu değerler içinde ilk sırada gelmektedir.   İnsanları güçlü kılan, kalpleri fetheden, hastaları iyileştiren, küsleri barıştıran,           tabiatı güzelleştiren, gönülleri birleştiren, dostlukları pekiştiren hep sevgidir. Sevgiye hak ettiği değer verilmezse; sevginin yerini öfke, kin ve nefret gibi insanları birbirinden uzaklaştıran olumsuz duygular alır.   Sevebilmek insanın en büyük gücüdür. Sevgisiz insan, kendini değersiz hisseder, güvensizdir, ürkektir, korkaktır, uzaktır, soğuktur. Sevilmediğini hisseden kişi kendisini korumaya alma ihtiyacı hisseder. Çevresini kuşatan sevgisizliğe öfkelidir. Gücü yeterse saldırganlaşır, gücü yetmiyorsa ezik davranır. Sevginin gücünden yoksundur.   Sevgi tohumları, bebeğin anne ve babasından aldığı şefkat ve sıcaklıkla atılır. Çocuğa sevgiyi öğretmenin yolu sevgi dolu, sevgiyi verebilen ebeveynlerden geçer. Çocuk sevgiyi aldıkça, kendi değerini, yaşamın değerini ve başkalarıyla birlikte olmanın değerini öğrenir ve sevgi sayesinde aile, arkadaş gurubu, ülke ve millet ile sağlıklı bir bağ kurabilir.   Sevgi; insan için ekmek gibi, su gibi yaşamsal bir ihtiyaçtır. İnsan ruhunun besini ‘sevgidir’. Sevgisiz bir hayat, hedefini, huzurunu, anlamını kaybetmiş bir yaşam demektir.   Sevgi, yalnızca hayatı güzelleştirmekle kalmaz, insanın içini, dışını, yüzünü, gözünü, kalbini velhasıl her yerini, her şeyini güzelleştirir. Bu yüzden hayat sevgisiz ve sahte yaşamlar yaşanmaya değmeyecek kadar anlamsız ve boştur.   Sevgi ve bilgi paylaşıldıkça artan, çoğalan bir meta, insanı psikolojik ve sosyal anlamda insanlaştıran temel değer; insanoğlunun tüm canlılarla kurduğu ilişkilerde yararlandığı bir araç, gelişiminde etkili bir ihtiyaç ve ruhsal yapısını koruyan bir güç, olumlu duyguların hepsinde etkisini hissettiren temel bir duygudur.  Sevginin davranışa yansıyan şekli ise, sevgi dolu gözlerle bakmak, dokunmak, öpmek, güzel sözler söylemek, zamanı paylaşmak, öncelik vermek, sevileni düşünmektir.   İnsanlar sevgi duygusunun etrafında toplanmayı başarabilse işte o zaman her şey çok daha güzel olacaktır.   Sevgi duygusu insanları birbirine gönülden bağlayan ve dost kılan bir özellik taşıdığı gibi kötülüklerin de en etkili ilacı olan dünyada  insanlık adına en güçlü̈ duygudur.   Sevgi kalp ve gönül besleyen bir gıda gibidir. Sevginin olduğu bir ortamda kalp kimse incinmez, üzülmez. Çünkü sevginin olduğu yerde samimiyet vardır,  saygı vardır, dostluk vardır, kardeşlik vardır.   “Çiçekleri sevdiğini söyleyen bir kadının çiçekleri sulamayı unuttuğunu görürsek onun çiçek sevgisine inanmayız. Sevgi, sevdiğimiz şeyin büyümesi ve yaşaması için gösterdiğimiz aktif ilgidir. Bu etken ilginin bulunmadığı yerde sevgi de yoktur.”  Erich Fromm  “Sevme Sanatı” adlı eserinde sevginin gelişmek için emek isteyen bir duygu olduğunu;      Antoine de Saint-Exupéry Küçük Prens romanındaki "Bir çiçeği büyüten sevgi, insanı değiştirmez mi sanıyorsun?" sözü ve   Resûlullah (s.a.v)’in  “İman etmedikçe cennete giremezsiniz; birbirinizi sevmedikçe de iman etmiş olmazsınız. Size yaptığınızda aranızda sevgi oluşturacak bir şey söyleyeyim mi? Aranızda selâmı yaygınlaştırın.” sözü sevginin insan hayatında neleri değiştirebileceğini ve önemini ne kadar güzel özetliyor.   Asırlar ötesinden "Ben gelmedim dava için / Benim işim sevi için / Dost’un evi gönüllerdir / Gönüller yapmaya geldim" ve “Gelin tanış olalım/ İşi kolay kılalım / Sevelim sevilelim / Dünya kimseye kalmaz” diye seslenen Yunus Emre,  "İncinsen de incitme" diyen Hacı Bektaş Veli ve  "Ne olursan ol gel" diye çağrıda bulunan Mevlâna ovalarında çiçeklerin sevgiyle açtığı, ırmakların sevgiyle coştuğu, kuşların sevgiyle şarkılar söylediği Anadolu’da yaşayan isimleri coğrafyanın sınırını aşmış sevgi elçilerinden üçüdür.  Hz. Muhammed (s.a.v.) Müslümanlara sadece insanlara değil, bütün canlılara karşı merhametli olmalarını öğretmiştir. Geçmişten günümüze Türk milletinin kültürel yapısında hayvan sevgisi de farklı yer tutmuş; başta at, köpek ve kedi olmak üzere evcil ve doğal yaşamdaki hayvanlar Türkler için hep önemli olmuş, hayvanlara kötü muamele yapılmasından hep kaçınılmıştır.     Şu kısa hayatta bizlere bahşedilen hayatın kıymetini bilmeden yaşıyoruz. Sevmek sevilmek varken ufak çıkarlar uğruna dünya heveslerine kapılıp gidiyor kısır bir döngünün içinde hayatın çarkları içinde birbirimizi öğütüyoruz. Maalesef zamanımızı hoyratça harcıyoruz, bazen sevdiklerimiz kırılır mı diye düşünmeden kırıcı sözler sarf ediyoruz.   Oysa seven insan olumlu düşünür, geleceğe umutla bakar. İnsanın hayatını karartan sevgisizliktir. Sevgi ve paylaşmak en yakından başlar. Sonra yayılarak devam eder.   En büyük varlığımız, para, mal ve mülk değil, sevgimiz ve bilgimiz olmalıdır. Çünkü sevmek inanmaktır, yaşamaktır,  paylaşmaktır, gücenmemektir, güvenmektir, onaylanmaktır, yakınlıktır, doğallıktır, bir olmaktır, mutlu yaşamaktır.   Unutmayalım ki  ‘sevgisiz’ ; zekâ, bizi küstah / başarı, bizi kibirli / çalışma, bizi köle /zenginlik, bizi haris /güzellik, bizi gülünç / sadelik, bizi değersiz /uysallık, bizi hizmetkâr / yoksulluk, bizi mağrur, aksi / kudret, bizi zorba, despot / yasa, kural, bizi tutsak /siyaset, bizi bencil / inanç, bizi bağnaz yapar. Velhasıl sevgisiz hayat, anlamsızdır… Güçlü ve huzurlu olmanın tek yolu ise sevmeyi bilmek ve gerçekten sevebilmektir. Sevgi insanın kişiliğinin oluşmasında, kişinin de çevresine toplumuna, milletine, dünyasına ve hatta evrenine doğru yönelişidir.   Yıllardır diksiyon çalışmalarımda ilk günün sonunda sorduğum o zor sorumu size de sorayım.   Bir düşünün bakalım sevgiye dair ne örnekleriniz var hayatınızda, neler biriktirmişsiniz şimdiye kadar içinizde? Bir de en son içten duyarak, isteyerek, canı-ı gönülden kime, ne zaman  “seni seviyorum” dediniz?   Sevgisiz hayat anlamsızdır. Her zaman sevgi kokan çiçekler açsın tüm sevgi dolu yüreklerde. Kucaklaşmalar coşkuyla, heyecanlar büyük, gün güzel, gün neşeli hep mutlu günlere yürek yüreğe olsun insanlar…   Gününüz güneş kadar parlak, yolunuz okyanuslar kadar açık, kazançlar helâlinden bol, sevgi, barış ve mutlulukla dolu sağlıklı, güzel yarınları sevgiyle yaşamanız dileğimle…