Tarım sektörü üretim şekillerinden en gerekli ve yaygın olanıdır. Meyve, sebze, sanayi bitkileri ve tahıl ürünleri gibi çeşitli ürünlerin üretiminde teferruatlı bir bakım ve hasat sezonu vardır. Tarım teknolojilerinin yeterli olması veya kullanılması gibi faktörler üreticinin bu süreci daha rahat geçirmesini kolaylaştırıyor elbette ancak (fakat) her üretici aynı imkana ve teknolojiye sahip değil. Bu noktada mevsimlik tarım işçileri devreye giriyor. Her yıl Güneydoğu bölgesinden ülkenin dört bir yanına göç eden işçilerin göçleri belirli bir yer ile sınırlı kalmamakla birlikte tarım ürünlerinin bakım ve hasat zamanlarına göre yerleri sürekli değişmektedir.   Mevsimlik tarım işçilerinin yaşadıkları bölgede çalışma alanlarının sınırlı olması ve kırsal alanda toprak dağılımının eşitsizliği mevsimlik tarım işçiliğini tek seçenek haline getiriyor. Geçimini sağlamak üzere göç eden işçilerin yaşam koşulları da oldukça zor. Barınma, beslenme ve eğitim gibi temel yaşam imkanlarına erişimleri yok denecek kadar az ve zayıf durumda.    Başlıca sorunları barınma ve beslenme      ·      İşçiler genellikle kendi imkanları ile yaptıkları baraka veya çadırlarla bir yaşam ortamı oluşturuyorlar fakat ihtiyaçlarını düzenli ve hijyenik bir şekilde karşılayamıyorlar.    ·      Barınmanın diğer en büyük sorunu ise içme suyuna erişim. Her koşulda ve ortamda kuyu suyu bulunmamasıyla birlikte tüketilmesi de sağlıklı olmuyor. Yakın köylerden tankerlerle içme suyu tedarik edilse dahi kullanım açısından sağlıklı ve elverişli olup olmadığı da sorununun ayrı bir boyutunu oluşturuyor.     ·      Çadırların kurulduğu alanlar yaşama elverişli ve uygun yerler değildir. Çadır içinde aydınlatma amacıyla açılan küçük açıklıklar vasıtasıyla kemirgen, sivrisinek, sinek, haşere, yılan ve akrep gibi hayvanlar çadır içine girerek tehlikeli durum oluşturuyor.    ·      Aydınlatma ve ısınma için seyyar çekilen elektriklerden yangınlar meydana gelebiliyor.    ·      Banyo ve tuvaletlerde atıkların toprağa gitmesi oluşabilecek hastalıklara sebebiyet veriyor.    ·      Gıdaya erişim her koşulda mümkün olmamakla birlikte aktif ve sağlıklı bir yaşam sürememelerine sebep oluyor.    ·      Yetersiz yaşam koşullarından kaynaklı olarak gıdaya erişim problem oluşmaktadır ve oluşan gıda güvencesizliğine uğrayan çocuklar gelişimsel düzeyi tamamlayamıyor ve çeşitli hastalıklara ve problemlere maruz kalıyor.        Çocukların eğitim olanaklarından yararlanamaması   Mevsimlik tarım işçilerinin hanelerindeki çocuklar eğitime erişememe veya kısmen mecburi bir şekilde mahrum bırakılma durumunu yaşamaktadırlar. Kısmi şekilde eğitimden mahrum kalma süresi okulların açıldığı ilk üç ay Eylül- Ekim- Kasım ve kapanacağı son üç ay Nisan- Mayıs- Haziran aylarıdır. Bu dönemlerde tarımsal faaliyetlerin bitiş ve başlangıç süreçleri olduğundan çocuklar altı ay kadar eğitimden mahrum kalıyorlar. Ailedeki tüm bireyler tarafından yapılan tarım işçiliği çocukların eğitimlerine devam edememesine sebep oluyor ancak gittikleri yerlerde ya eğitime erişimleri bulunmadığından ya da aile ekonomisine katkı sağlamak amacıyla ailesiyle çalışması gerektiğinden eğitimlerine devam edemiyorlar. Eğitim görmeleri gereken yıllarda çalışmak zorunda kalan çoğu çocuk eğitim, sosyalleşme, oyun ve aileyle vakit geçirme gibi sosyal aktivitelerle özdeşleşen çocukluk yaşamından uzak bir şekilde yaşıyorlar.