Üzülerek belirtmek istiyorum ki; biz kimliğimizi, benliğimizi kaybettik!
Nerede eski dostluklar? Nerede eski arkadaşlıklar?
Artık bakıyorum çevremde ki insanlara; biraz kültürsüzlük, biraz duyarsızlık, haddinden fazla sevgisizlik, nankörlük vs. Dostlar, benliğimizi kaybetmemizin nedeni ruhumuzu kemiren vampirdir! Yazımın sonunda o vampirin ne olduğunu aktaracağım fakat öncelikle biraz eskilerden bahsetmek istiyorum.
Biliyor musunuz; biz çok kırıcı bir varlık olduk! Ve de çok duyarsız! Rahatlıkla insanların kalbini kırabiliyoruz! Üstadların tabiriyle o kalbin içinde Allah´ın olabileceğini hiç düşünmüyoruz...
Örneğin; eskiden komşuluk diye bir kavram vardı. Sanki günümüzde bu kelimeyi lügâtımızdan çıkardık ne yazık ki... ´´Komşusu aç iken kendisi tok yatan bizden değildir´´ diyen Peygamberin ümmetine ne oldu! Bizi kim bu hale getirdi! Bizi çekemeyen birilerinin parmağı var muhtemelen...
Eskiden insanlar güvenilirdi...
Bu vampir bizim içimizden bu duyguyu da söküp aldı! Kimse kimseye güvenemiyor artık! Eskiden dostluk vardı şimdi ise dostluk maskesi takmış menfaat ortakları...
Çat pat hatırlıyorum. Eskiden ramazanlar bile bir başkaydı ! Bayramlar hakikaten bayram gibiydi! Bu vampir bizim kültürümüzü de içimizden söküp aldı. Eskiler kendisi için istediğini kardeşi için de isterdi. Ya biz; Tâbiri caizse´´ Rabbenâ, hep bana´´ diyoruz...
Lüks, ihtişam, gösteriş gibi dünyalık hevesler bizim inancımızın ve kültürümüzün bir parçası değildir. Sanki bir şeyler eksik, noksan, yanlış gidiyor... O eksik olan, muhtemelen sevgi ve muhabbettir. Eskiden yokluk dediğimiz kavramın daha yaygın olmasına rağmen neden mutluydu insanlar diye düşündüğümüzde, o zamanlar sevgi vardı, muhabbet vardı, sonucuna varıyoruz..
Peki, şimdi bizim sevgimiz nerede?
Muhabbetimiz nerede?
Çevrenize bakın hiç mutlu olan insan var mı? Herkesin bir derdi var mutlaka! Bir derdi dediysem lafın gelişi... Herkesin birçok derdi var...
Neden işte o vampir yüzünden... Ailemizle aramıza girdi... Dostlarımızla aramıza girdi... İşte o ruhumuzu kemiren vampir yok mu?
İçimizde ki bütün enerjimizi sömürdü! Bizi hipnoz etti! Bize geçmişimizi unutturdu! Bize kim olduğumuzu unutturdu..!
Sevgi neydi?
Muhabbet neydi?
Kardeşlik neydi?
Az çok o vampirin ne olduğunu anlamışsınızdır. O vampir çocukları bile rahatlıkla etkisi altına alan telefonlar... Benim nazarımda telefonlar; ruhumuzu kemiren bir vampirdir..!
Peki, bu vampirin elinden kurtulmak için ne yapmalı?
Görevimizin ve sorumluluklarımızın bilincinde olup ona göre hareket etmeliyiz. Özellikle anne ve babalar; o vampirin çocuklarınızı esir almasını engelleyin.
Tabi öncelikle kendinizin de esir olmaması gerekiyor...
Aslında bu vampiri etkisiz hâle getirmenin çözümüzü ilk köşe yazımda bahsettim ama tekrarda fayda var; kendinize bir okuma günü belirleyin!
Okuyun, anlayın ve anlatın... Kendinizi o vampirin eline bırakmayın...