Şeriat-ı İslamiye, akli bürhanlar üzerine müessestir. * Gözüm, aklım, fikrim var deme hepsini öldür ! Sana çöl gibi gelen, O´(s.a.v) göl diyorsa göldür! * Söyleyene bakma, söylediğine bak. * İnsanları iki şey helak eder. Biri malın fazlalığı, biri de sözün fazlalığı. * Kalbin ilacı beş şeydir: Tefekkür için Kur´an okumak, karnı boş bırakmak, geceyi ihya etmek, seher vaktinde yakarıp dua etmek ve salihlerle oturup kalkmak. * Cömert kişinin adeti her mevsimde ihsan, iyilik ve yardım, alçak kişinin ki her zaman gazap ve hüsrandır. * Övülmekten hoşlanan kimse, kendini öven gibidir. * Nefsine mağrur olan kimse zillet ve hatadan kurtulmaz. Akıllı kişi barış halinde olduğu düşmanına dahi vefalı olur. Fakat ona çok güvenmez. * Kim sana nasihat ederse seni sevmiş demektir. Sana yağcılık yapan kimse seni aldatmış demektir. Nasihatini kabul etmeyen kardeşin değildir.Kişiye ayıp olarak çok ayıplayıcı olması yeter. * Bir feylesofa; Seferi en uzun süren insan kimdir diye sorulmuş. O da: Kim dost aramaya çıkmışsa odur, demiş. * Ahmak bir kul, cahilliği ile günahkarın düştüğünden daha büyük musibetlere düşer. İnsanlar ancak akılları kadarınca Rablerine yaklaşırlar. * Üç kimse, ancak şu üç şey ile bilinirler. Kahraman kimse harp zamanı, halim,selim kimse gazap zamanı, cömert kişi de senin ona ihtiyaç duyduğun zaman bilinir.