Suffe; Mescid-i Nebevî´nin bitişiğinde üzeri hurma dalları ile örtülü, fakir, kimsesiz ve barınacak yeri olmayan Müslümanlar için yapılmış gölgelik idi. Burada kalanlara suffe ehli, suffe ashabı denilirdi. Suffe ehli, kimsesiz muhacirler, bekarlar, Arap kabilelerinden Müslüman olup Medine´ye göç edenler ile ilim tahsil etmek isteyen sahabilerden oluşuyordu. Hz. Peygamber, Suffe´de kalan sahabilerin yeme ve içme gibi ihtiyaçlarıyla yakından ilgilenirdi Peygamber Efendimizin tavsiyesi üzerine, bazı iyiliksever sahabiler, bunları birer-ikişer evlerine davet ederek iaşelerini temin ederlerdi. Ensâr, hurma dallarını- salkımlarını getirerek Mescid-i Nebevi´ye bırakırlardı Suffe Ashabı arasında çeşitli işlerde çalışanlar da vardı. Suffe´de okuma yazma bilenler, Kur´an öğretmek üzere öğretmen olarak bulunurlardı. Ubâde bin Sâmit bunlardan biri idi. Burada toplanan öğrenciler esas itinariyle kendilerini Kur´an öğrenimine vakfetmilerdi . Kur´an ayetlerini aralarında müzakere ederler ve geceleri ilim tahsili ile meşgul olurlardı. Zaman içinde Suffa, bir ilim ve öğrenim yuvası halini almıştır. Hz. Peygamber, Medine dışında irşâd ve İslâmı anlatmak için, diplomatik faaliyetlere katılmak için, müezzinlik yapmak için bir kimse veya ekip gerektiği zaman Suffa ehli arasından seçerdi. ( Prof. İbrahim Sarıçam, Hz. Muhammed ve Evrensel Mesajı, s.139)