Turnalara açtım yalnızlığımı, anlattım onlara sevgimi, o kadar çok benziyor ki asaletleri tıpkı senin gibi dünya güzelleri.. Sardılar zarif boyunlarına aşkının hikayesini, koydular kanatlarına sana olan sadakatimi, buğulandı gözleri, hüznümü sahiplendi her biri, geliyorlar gönüllü elçiler hepsi… Turnalar uçuyor; uçuyor turnalar… Ağrıyan kalbimden bir demet acıyı, yüzyıllık hasretin şahidi taşıyorlar sana inancımı… Yeryüzünün taçlı perisi; turnalar çok hevesli, sevdan için bir asır da olsa kanat çırpacaklar, öyle inandılar ki aşkına, gül yüzüne meraklandılar, yakalansalar da zalim avcılara, büyük sevdaya bağlandılar… Biliyorlar onlar da umudu, umutsuzluğu, yar için yanmayı, yakılmayı… Kor ateşte yüreğim, yokluğun alev alev sardı, turnalar semahı kavuşturacaktır mahidevranı… Sen ey sultanlar sultanı! Buzlar eridi, mevsimler değişti, turnalar da biliyor ne kadar çok sevdiğimi… Açtım gökyüzüne ellerimi; İlahi! Bitsin yeter, ayrılık mehiri… O’na muhtacım taşıyamıyorum Onsuzluk yükünü… Yerle gök birleşti sonsuzlukta yalnızım, kaldım tek başına… Yakarıyorum; Artık O’na kavuşma vakti… Bak işte! Topraklarına indi, turnaların en gözde çiftleri… Uzat o güzel ellerini, dokun; bana dokunur gibi… Sev; sevda elçisi turna kanatlarını beni sever gibi… Sen ey güzeller güzeli; turnalar aşkına, bırak gel yad elleri… Yeminler olsun sana hiç düşmeyecek dilimden; büyük sevdanın, seninle doğan ebedi aşk hikayesi…