Havf, ve recâ, bir kuşun iki kanadı gibidir. İkisi birden olursa, hem kuş hem de uçuş düzgün ve mükemmel olur. Kanatlardan biri yoksa, kuş da uçuş da noksan olur! Kanatların ikisi de yoksa, kuş, ölüme terk edilmiştir!
*
İlim şüpheye maruzdur. Yakîn’de ise, şüphe söz konusu olamaz. Yakîn olan yerde şüphe olmaz ki; tezat olsun. Tasavvuf ehlinin ilmi ilk zamanlar kesbîdir. Sonraları vehbî ve bedihî hale gelir. Bu ilimde şüphe olmaz.
*
Şikayet ve gönül darlığından sordular. Şöyle dedi: „Şikayet ve gönül darlığı mârifet azlığından ileri gelir!“
*
Edep, iki kısımdır. Zâhirin edebi ve bâtının edebi. Bâtının edebi kalbin temizlenmesi; zâhirin edebi ise uzuvların günah ve kötülüklerden korunmasıdır.
*
Din insanlığın köküdür.
*
Akıllı kimseye, kalan ömründe, Allah’a yaptığı isyanlara, kaçırdığı taat ve ibâdetlere ağlamak yaraşır! Kalan ömrünü günah içinde geçiren akılsıza da, ağlamak yaraşır!
*
Şu dört şeyi, dört yerde harcarsan; Cennet’i kazanırsın:
1. Uykuyu kabirde.
2. Rahatı Sırat Köprüsünde.
3. İftihar ve övünmeyi Mizan’da.
4. Nefsin arzularını Cennet’te.
*
Kişiye zulüm eder mi hiç,Mevlâsı?
Kişinin çektiği, kendi cezâsı!..