Hz. Hasan’dan rivayet edildiğine göre Peygamber Efendimiz şöyle buyurmuştur: “Yüce Allah’ın yüz rahmeti vardır. Bunlardan sadece bir tanesin dünyadaki canlılara indirilmiştir. Bu rahmet dünya canlılarına ölümlerine kadar yeter. Yüce Allah kıyamet günü bu rahmeti geri alıp doksan dokuz rahmetine ekleyerek yüze tamamlar ve dostları ile kendisine ibadet edenlere dağıtır”. Peygamberimizin, rahmet hakkında bu bilgiyi vermesinin sebebi, müminlerin Allah’ın kendilerine bağışlamış olduğu rahmete karşılık, O’na hamd ve şükretmeleri ve salih ameller işlemeleridir. Çünki Allah’ın rahmetini isteyen kimsenin, bu rahmete nail olabilmek için olanca gayreti ile amel işlemelidir. Nitekim Yüce Rabbimiz: “Hiç şüphesiz Allah’ın rahmeti iyi amel işleyenlere yakındır.”(A’râf, 56) buyurmaktadır.
Başka bir ayette ise Yüce Allah: “Benim rahmetim her şeyi kuşatmaktadır” (A’râf,156) buyurmaktadır. İbn Abbas’ın bildirdiğine göre, “Benim rahmetimden her şeyin alacağı bir pay vardır” anlamında olan bu Ayet’in nâzil olmasıyla, şeytan ileri atılarak: “Ben de bir şey olduğuma göre Allah’ın rahmetinde benim de bir payım var” demiştir. Fakat Ayet’in devamı: “Fakat ben rahmetimi şirkten sakınanlara, zekatı verenlere ve ayetlerimize inananlara vereceğim.” (A’râf, 157) şeklinde nazil olunca şeytan Allah’ın rahmetinden umudunu kesmiştir. Fakat Yahudiler ve Hristiyanlar: “Biz hem şirkten sakınıyor hem zekat veriyoruz ve hem de O’nun ayetlerine inanıyoruz.O halde rahmetten bizim de payımız var” deyince, aşağıdaki ayet nazil olmuştur: “Rahmetime nail olanlar, ümmi Resûle ve Peygambere uyanlardır.”(A’râf, 157).Böylece Yahudiler ve Hristiyanlar da Allah’ın rahmetinden umutlarını kesmişlerdir; Allah’ın rahmetinin sadece müminlere mahsus olduğu anlaşılmıştır.(Ebûl-Leys Semerkandî, Sohbetler,s.82-83)
