Ayrılığı ben seçtim
şimdi çok bedbahtım
kaderim,
öyle kalın çizilmiş ki;
değişmiyor alın yazım …
Talan ediliyorum
tutuyor kollarımı ahın…
İçim acıyor cezalıyım,
sensizliğe mahkum
günahkarım aziz kadınım…
Kıskanıyor,
dağları bekliyor
seni kaybedeceğim
korkularım…
Ötesine bir ad bulamadığım
tutkularım
diz çöktürüyor,
artık Senindir tüm benliğim…
İster süpür ayağındaki toz gibi,
Zülfikar elinde
istersen boynumuz kıldan ince…
...
Onuru unutuyorum kapında
hazırım kederden bin parça olmaya
buyruğunla kırılırım,
yüz sürerim öpülesi ayaklarına…
Ezilir toprak,
çiğnenir yok olurum…
Ulu kadın;
mısralar utanıyor
yakarışlarıma yetemiyorum,
bakınca ay yüzüne
kağıdı kalemi bırakıyorum;
ya medet!
Diyor, koşuyorum
aşk erenlerinin nefesine…
Ayrılmasam kalsam hep yanında
sonsuz razıyım
eriyip kaybolsam kızgın bakışlarında…
Öyle perişan dağılmışım,
sığınsam kalsam sine i canında…
Bin bir yakarışım Sana,
muhtacım; Sen ulu kadın cananıma…
