Bugünki yazımı Babama İthafen yazıyorum belki cümleler yarım kalacak belki yazarken zorlanacağım belki içimi tam olarak dökemeyeceğim ama bildiğim tek şey seni özlediğim olacak bu hayat bana senden sonra çok şeyler öğretti baba biraz daha sabrı biraz daha dışarıya duygularını belli etmemeyi biraz daha zorda olsa güçlü olmayı öğretti. Senden öğrendiğim o kadar çok şey var ki şu hayatta, En güzeli ise, vicdan sahibi bir insan olmak. Bana ömrüm boyunca, vicdanımı rahatsız eden hiçbir şeyi asla yapmamamı öğretirken ne de doğru cümlelerle ne de doğru dersler vermişsin aslında. Küçükken de şimdide benim en korunası tarafım oldu vicdanım. Bunun için sana minnettarım senin söylediğin her cümle kulağımda. O kadar çok hata yaptım ki bilemezsin baba ama senin de dediğin gibi önemli olan hata yapmak değil, hatalarından ders çıkarmak ve birilerini bilerek asla üzmemek. Hayatım boyunca bilerek kimsenin kalbini kırmadım babacığım. Senin yolundan gitmeyi hiç bırakmadım. Seni çok seviyorum. İyi ki benim bir tanecik babam olmuşsun…
Her çocuğun babası onun gözünde bir kahramandır, sen de benim kahramanım oldun babam. Küçükken dünyanın en güçlü insanı olduğunu düşünür, birisi benim canımı sıktığında hemen beni korumaya geleceğini, görünmez bir şekilde tüm gün benimle birlikte olduğunu düşünürdüm. Görünmezliğini bozduracak bir şey yapmamak için elimden ne gelirse onu yapardım… Nereye gidersem yanımda benimle yürüyen bir arkadaş gibiydin ve beni koruyan
Kötü haberini aldığımda. İlk duyduğum anda kanım çekildi, nefesim kesildi, hayat durdu sanki. Bu asla olamazdı, sen gidemezdin hiçbir yere. O kadar güçlüydün ki sen baba, bu hayatı hiç bırakamazdın… Ama olmuştu, gitmiştin. Ölüm seni bizden almıştı. Sonra zaman geçti. Yıllarca her gün eve geldiğimde seni içerideki koltuğunda bulurum umuduyla kafamı ilk salona uzattım ama sen hiç geri gelmedin babam. Oysa ne de çok istemiştim seni son bir kez daha görebilmeyi. Şimdi her özel gününde mezarının başına gelip senin için bir çiçek bırakıyorum, biraz ağlıyorum, seninle sohbet ediyorum havadan sudan ve sonra gidiyorum. Yolda ağlıyorum ama yanına geldiğimde sana hiç çaktırmıyorum. Ama bu sefer farklı Bu sefer ilk defa senin yanına ve artık içimdekileri saklamak değil, sana söylemek istediğime karar verdim. Bugünlerde böyleyim anlatamadığım çok şey var ama ne olduğunu bilmediğim bir UMUDUM VAR HALa BABAM..
Sana, seni sevdiğimi tam olarak hiç söyleyemedim. Aslında çok fazla sarılamadım, doyamadım sana. Biriktirmemiz gereken onlarca anıyı öksüz bıraktık. Şimdi sen her neredeysen, içimdeki yerin biraz daha büyüdü babam. Seni çok seviyorum. Mekanın Cennet Olsun seni Allahıma Emanet Ediyorum..
