23 Nisan 1920, Türk milletinin iradesini temsil eden Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin açıldığı ve Türk halkının egemenliğini ilan ettiği tarihtir.
Bu tarih Atatürk tarafından önce bayram olarak kutlanmasına karar verdiği daha sonrada çocuklara armağan ettiği bir gün olmuştur. Çocuklarına bir bayram hediye eden ve bu bayramı dünya ile paylaşan ilk ve tek ülke Türkiye’dir.
Büyük önderimiz Atatürk’ün düşüncesinde çocuklar, milletin geleceğidir. Onlara o kadar güvenmiş ve inanmıştır ki milli bayramımız olan 23 Nisan’ı çocuklara armağan etmiştir. Bu denli önem verilen çocukların sa bu bilinçle yetiştirilmesi, Atatürk’ün bir masal gibi anlatılıp ezberletilmemesi gerekmektedir. Çünkü bizlere özgürlüğün, bağımsızlığın yolunu açan Atatürk, bir masalın değil, mücadele verilmiş bir gerçeğin kahramanıdır.
Çocuklarımıza şu an bir yerlere gelmiş büyüklerin, bir zamanlar kendileri gibi çocuk olduklarını, ancak çalışarak, hayal kurarak başardıklarının anlatılması çok önemlidir. Her çocuğun değerli olduğu, geleceğin en büyük şekillendiricisinin kendileri olduğu öğretilmelidir.
Bu bayram aslında tüm çocukların doğum günüdür. Çocuğa verilen değerin gerçek bir sembolü olmuştur. Tüm Dünya çocuklarının özgür, bağımsız ve eşit olduklarının gösterildiği, ilan edildiği gündür. Bu bilgilerin çocuklara bir ezber dersi gibi değil, ruhlarına işleyen milli ruh ve milli sevda olarak verilmesi çok çok önemlidir.
1929’dan beri büyük coşkuyla kutladığımız bu gün, çocukken ne kadar önemli ve anlamlıydı bizim için. Bir an çocukluğuma gittim ve 23 Nisan’ı nasıl heyecanla beklediğimi nasıl merak ettiğimi hatırladım. Nasılda güzel törenler yapılırdı. Caddeler, stadlar, sınıflar, meydanlar süslenirdi. Gösteriler için aylarca çalışılır provalar yapılırdı. Öğretmenimiz bu günü anlatan şiir yazmamızı, resim yapmamızı isterdi. Tüm vatandaşlar bu gösterilere katılır, piknikler düzenlenir, etkinlikler yapılırdı. Devlet büyükleri makamlarında çocukları ağırlar onları koltuklarına oturturdu.
Cadde ve sokaklarda bir şenlik havası, çocukların ellerinde balonlar, pamuk şekerler, süslü kıyafetler ve günün özel insanları için seferber olmuş büyükler. Bizler bu bayramı çocukken doyasıya yaşadık. Ancak zaman geçtikçe, teknolojinin de ilerlemesiyle kutlamalarında şekli, duygusu değişti. Yürüyüşlerin yerini slayt gösterileri, sevindirmek için verilen çikolatanın yerini tabletler aldı. Ve okullarda birkaç saatlik kutlama, ezberden okunan günün anlam ve önemi ile bayram yapılmakta. İçinde heves, coşku, heyecan, mutluluk barındırmayan etkinlikler. Her geçen gün 23 Nisan ruhunu kaybetmekteyiz.
Oysaki bayramı, bayramın heyecanını, bugünü bize bayram kılan kahramanları kutlamamız, yaşatmamız gerekli. İki yıldır Korona virüs nedeniyle evlere kapanmak zorunda kaldık. Zaten eskisi gibi kutlayamadığımız 23 Nisan’ı hiç kutlayamaz olduk. Ama olsun! Önemli olan bayramın içimizde yaşanabiliyor olması. Bunu hatırlamak, yaşamak için ille de dışarda olmak ta gerekmiyor. Evlerimizde de bu coşkuyu yaşayabiliriz.
Özellikle evde çocuğu olanlar, camları, evin içini süsleyebilir, balkonlar Türk bayraklarıyla donatılabilir. O gün bol bol Atatürk anlatılıp nasıl da bir bayramı çocuklara armağan ettiği, çocuklara ne kadar değer verip onlara sonsuz güvenerek geleceği emanet ettiği konuşulup, böyle bir öndere sahip oldukları için ne kadar şanslı olduklarının farkına varmaları sağlanarak milli ruh yaşatılabilir.
Demek ki büyük iş biz büyüklere düşmekte. Minik zihinlere bu günün önemini anlatmak bizim görevimiz. Ata’sının onlara armağan ettiği bu günü kutlamak ise onların fazlasıyla hakkı. Bu arada yayın organları yaptığı programlarla kutlamalara destek vermeli. Bizler ise sosyal medyalarımızdan dolu dolu anlamlı mesajlar vererek bugünü yaşatmalıyız. Türk milletinin önderi Mustafa Kemal Atatürk’ün çocuklara armağan ettiği bu bayramı eskisi gibi şartlar ne olursa olsun, hak ettiği değer verilerek, çocuklarımızın sevgiyle, coşkuyla, bilinçle kutlaması dileğiyle…
