Kırmayın yanınızdaki sevdiğinizi üzmeyin ölümün saati yok .
Sevdiğinizi sık sık söyleyin özel hissettirin ÇÜNKİ ölümün saati yok.
Deprem sonrası yaralar nasıl sarılır bilmiyorum.
Travmalar nasıl geçer, bu gözyaşları nasıl biter.
Bir hafta önce herkes kendi evinde, işinde idi, anneler evlerinde sıcak yemeklerini yapıyor, akşam sevdiklerini, eşini, evladını bekliyordu.
Şimdi şapkamızı çıkarıp önümüze koyma zamanı.
1 gecede ne ev ne evlat ne sevdiklerimiz kaldı hepsini toprağa gömdük, gömüldük.
Kimimizin evladını başkası sahiplendi, kimimiz evlatsız kaldık, kimimizin o lüks daireleri yerle bir oldu.
Bir bakıyorsun herkes bir yere toplanmış bir ses, bir can nasıl kurtarılır diye düşünüyorsun.
Bir tarafa bakıyorsun cansız bedenler kalmış.
Dışarıda umutla bekleyenler geride bir fotoğraf karesi bir not bir umut kalmış.
Kimilerinin düğün hazırlığı yarıda kaldı kavuşamadı kimilerinin okulu yarıda kaldı.
Kimileri bebek beklediğini eşine söyleyemeden öldü.
Yüksek kiralar mazlumun çaresizliği ve aynı ateşin başında oturan ev sahibi ve kiracısı bir oturup düşünmek lazım bu kin bu öfke bu tatminsizlik niye her şeyin emaneti rabbim teslimiyet ona.
Malda onun mülkte canımızın emaneti sahibine teslim etmek değil mi onun için herkes işini doğru yaparsa en ahlaklı yaparsa aslında insanlarımız enkazın altında kalmadı ihmalin düzgün yapılmayan malzemeden çalınan vicdansızlar in enkazından kaldı Rabbim bir daha bu vatana acı göstermesin inşallah.
