Mahzun kalbim hep çırpındı,
Hüzünlü yaşam içinde!
Dost bildiklerim güldüler,
Hep yakışıksız biçimde!
Halilullah’ı yakmayan
Ateştim, gül olup söndüm!
Rabbimin yörüngesinde,
Seksen yıl durmadan döndüm!
İslâmın has tarlasına,
Özenle ektiler beni,
Küçük bir takva fidanı,
Meyve çün diktiler beni!
Vicdanım sorgulayarak,
Her yanlışı gözle gördüm!
Arzularımı sindirip,
Nefsimin defterin dürdüm!
Oytan, buluttan kanatla
Uçarak semada dolaş!
Medine ilk durak olsun,
Sonunda Kâbe’ye ulaş!
