Hayvanlar insanların en önemli dostlarından biridir. İster sahiplendiğimiz bir hayvan olsun, isterse sokaktaki bir hayvan olsun daima insanlarla birlikte yaşarlar ve insanlardan sevgi beklerler. İnsanlar onları sevmese dahi hayvanların insanlara karşılıksız sevgileri her zaman devam eder. Günümüzde sokakta birçok hayvanla karşılaşabilmekteyiz. Ülkemizin birçok yerinde hayvan barınakları vardır. Biz petshoplardan hayvan alacağımıza barınaktaki kimsesiz ve ilgiye muhtaç olan hayvanları sahiplenmeliyiz. Çünkü onların da canı vardır ve ticaret aracı olarak kullanılmamalıdır.
İnsanlar kendi dertlerini, ihtiyaçlarını, duygu ve düşüncelerini rahatlıkla ifade edebilirler fakat hayvanlar öyle değildir. Hayvanlar; görürler, duyarlar, hissederler ancak kendilerini ifade edemezler ihtiyaçlarını dile getiremezler. Onları sahiplenmek ve onları doğada mutlu etmek ise biz insanların görevidir. Bu dünya üzerinde insanların yaşamak için ne kadar hakkı varsa hayvanların da en az insanlar kadar yaşamaya hakkı vardır. Ancak hayvanlar insanlar gibi değillerdir peki o zaman hayvanlar insanlar gibi kendilerini ifade edemiyorlar diye onları hor görmek, onlara eziyet etmek ve onları kendi kendine ölüme terk etmek doğru mudur?
Hayvanlar insana ayrı bir huzur verir aslında. Kafeste öten iki kanaryayı düşünün… Onların sesleri insanları farklı bir aleme götürür ve huzur bulur insanlar. Bu nedenle dışarıda kar yağarken kapımızın önüne bir kap mama ve su koymaktan aciz olmamalı insanlar hayvanları sevip onları ne kadar koruyabiliyorsak aslında o kadar vicdanlıyız demektir insan olarak.
