Ruh mana aleminden kopmanın şikayetin de hangi kapıdan girerse insan o kapı açılır yüzüne gönül hanesinde ,
Bir gün elini kaldırırsın gök yüzüne buluttan bir damla yağmur alıp korsun yüreğine umutlar yeşersin diye , sıkı sıkıya sararsın alıp bağrına basarsın avunsun diye gün gelir güzel günü unuturda sonra yüreğini kurutur.
Siyah perçeminden tutup boynuna dolansa da hayat düğüm düğüm olur boğazından geçmez sözcükler bazen iki ayrı yol olur iki gözümde siyah karası üzüm gözlerinde,
Kırk adımda kırk yıl hatır sayar gözlerimden akan nağmeler.
Kapıyı çalmadan girerse bir gün gönûl hanene bir gül, toprağı eksilmeden suyu tükenmeden kurursa gül utansın....
Arzular...
Doyumsuz bir hal aldı isteklerimiz, duygularımızla zevklerimiz arasına sıkışıp kaldı beyinlerimiz.
Ölü hücreler uyuyan düşünceler uyuşuk beyinler neyi istediğini bilmeyen hangi amaç uğruna ne için yaşaması gerektiğini bilmeyen etrafındaki saygı sevgi güven çemberini yıkan bir ağacın dört bir yana savrulan yaprakları gibiyiz.
Bir aklın fikrin köleliğinden kurtulamadığımız müddetçe özgürlüğün ne demek olduğunu hiçbir zaman anlamayacak insanoğlu.
İnsanı yücelten varlık aleminde görünmeyene tam itaat eksiksiz teslimiyettir. Görünüp de görmeyen fikrin , düşünüpte idrak edemeyen aklın köleliğinden kurtarmak lazım fukara zihinleri
Tüm inançsızlıklar aşırı inanmışlık dan doğar, bazen duyguları salıvermek gerekir ipi elinde gezdirsin gönlünü alabildiğine, insanın bir hedefi hayali olmalı nefsi, karnı ve uçkuru arasına sıkışıp kalmamalı evrensel düşünmeli tekil değil çoğul düşünmeli bir olmalı bütün olmalıyız.
Yoksa bölünür parçalanır ve yok oluruz
Akıl fikir duygu düşünce aklın yetişemediği yerde tam itaat tam teslimiyet göstermeli insan Yoksa kopuk başı boş nefsi kölesi haline gelmiş bir yığın ceset topluluğundan başka bir şey olamayız.
Beyinler nefsin çöp tenekesi haline geldi.
Fikirler kirlendi düşünceler zehirlendi benlik bilinci alıp başını gitti ,
Nefsini temize çıkarmak için çirkefliği şiar edinmiş dünyada durduğu yeri bilmeden evrensel düşünüp baş döndürücü fikirlerin hayaline kaptırırsa insan kendini sahip olduğun dünyanın ayaklarının altından sahip olduğun nimetlerin elinden nasıl kayıp gittiğine şahit olursun ve öylece baka kalırsın daha iyi bir hayatın hayalini kurarken ziyan olan insanlardan biri de siz olursunuz.
(Geminizi yanaştıracak güvenli bir liman bulmuşsanız eğer hiç korkmayın Tepenize karmı yağmış, fırtınalarmı kopmuş kasırgalarmı vurmuş hiç bir önemi yok çabalarınızla çapanızı attıysanız o limana eyvallah elbet bu kışta bitecek o sularda durulacak )
Siz siz olun sakın her mevsimde çiçek açmayın her mevsimin değil bir baharın çiçeği olun nefes olun hayat verin dalınıza konan kuş bülbül olsun özünüze konan sinek pislik yapmasın arı olsun bal olsun yiyene şifa olsun.
Sonra kaderi suçlar durursunuz ah kaderim vah kaderim diye kişinin kaderi gayretidir kader ise gayrete aşıktır kadere rıza göstermek boyun eğmek başka sen kirlenmiş fikirlerinin çürümüş kokuşmuş nefsinin dünyevi istek ve arzularının sonuçlarını kadere yüklemek aciz cahil fikir üreten değil ömür tüketen insanların işidir.
Bir çok insan anlamadı kalemin kara yüzünün ne aydınlık kapılar açtığını o kapıdan girenlerin gönlünde hangi sevgileri hangi acıları barındırdığını gönlünüze ömrünüze dünya içerisinde dünya sığdırmak istiyorsanız düş kurun hayal edin inanın hiç korkmayın. Halen çiçek açmamışsanız eğer daha bahar gelmemiş demektir.
