Kimse ebediyen kalamaz,
Şu değersiz fâni alemde!
Sefil nefisler dirense de,
Yeri yok: Kitap ve bilimde!
Bir kısmı kederli ve bedbaht,
Kimisi genç, kimisi ihtiyar.
Hep gidiyoruz lamekâna,
Bir kısmı sevinçli bahtiyar!
Hayat yetim için de tatlı,
Gel dostum şöyle, yakından bak!
Göz gözü görmüyor: Karanlık,
Çığlığı duy: Şafak ol şafak!
Şimşekler çaksın benliğinde,
Alev alev yansın yüreğin!
Tüm bencil düşünceler bitsin,
İyilik olsun tek ereğin!
İçindeki buzlar çözülsün!
Artık göz yaşı olup aksın.
OYTAN’ım, sevgi dolsun için,
Gözlerin, dosta aşkla baksın!
