Peygamber Efendimiz, bir grup sahabeye, gıybet etmenin ne kadar fena bir davranış olduğunu anlattıktan sonra: “ Gıybet, senin mümin kardeşini, aleyhinde olan ve onun sevmediği bir şeyle anmandır.!” Diye tarif etmiştir. Sahabeden bir kişinin, “Yâ resulallah, kardeşimizin aleyhine olan ve hoşuna gitmeyen şey onda gerçekten var ise yine gıybet olur mu?” diye sorması üzerine. Resulü Ekrem (s.a.s.): “İşte asıl o zaman gıybet olur. Yani senin söylediğin şey kardeşinde gerçekten varsa gıybet olur. Şayet söylediğin şey kardeşinde yoksa o zaman O’na iftira etmiş olursun!” buyurdu.(Müslim,4690) -Öyleyse, her duyduğuna inanıp onu yayma; öyleyse bir müslüman aleyhine yapılan konuşmaları dinleme, öyleyse insanların aleyhine söz yayanları ölü eti yiyen insanlar gibi gör.
Kesir b.Kays diyor ki: “Bir gün Ebû Derda ile birlikte Şam Mescidinde oturuyorduk. Adamın biri O’nun yanına gelerek: “Ya Ebû Derda, sırf, Peygamberimizden senin öğrendiğini duyduğum bir Hadîsi sormak için Medine’den kalkıp buraya kadar geldim” dedi ve o hadîsi anlatmasını istedi. Ebû Derda, ben Peygamberimizin şöyle dediğini duymuştum: “İlim öğrenmek üzere bir yolculuğa çıkan kimsenin Cennete giden yolunu Allah kolaylaştırır. Melekler, ilim öğrenenin yaptığından hoşnut olduklarını belirtmek üzere kanatlarını onun üzerine gererler. Göktekiler ile yerdekilerin tümü, denizin dibindeki balıklara varıncaya kadar, bütün canlılar âlim için istiğfar ederler.
“Âlimler, peygamberlerin varisleridirler. Âlimlerin mirası altın ve gümüş para değildir, onların bıraktığı miras ilimdir. Kim bu ilim mirasını elde ederse büyük kazanç elde etmiş olur.” (Ebûl-Leys Semerkandî, Sohbetler,s.396)
