İnsanların birlikte yaşama ihtiyacı yaratılıştan gelen bir özelliktir. Bu ihtiyaç, sosyal ve iktisadî olduğu kadar insanların birbirlerine duygusal olarak da gereksinim duymaları gibi psikolojik gerekliliğe de dayanmaktadır.
İslâm dini, bencillik yerine muhtaçlara yardım etmeyi , israf ve cimrilik yerine infak etmeyi , kabile yaşantısı yerine kardeşliği ve dayanışmayı geçirmek suretiyle karşılıklı sevgi , saygı ve yardımlaşmanın egemen olduğu bir toplum oluşturmuştur.
Cenab-ı Allah, ?müminler ancak kardeştirler ??(Hucurât,49/10) âyetini buyurmuş ; Hz.Peygamber(s.a.s.) de ?Kişi, kendisi için istediğini Müslüman kardeşi için de istemedikçe (kâmil manâda) imân etmiş olamaz?(Buharî,İmân,7) ;? Müslüman müslümanın kardeşidir ?? (Riyazü´s ? Salihin,1/284) buyurmuştur..
İnfak, sadece Allah´ın rızasını kazanmak amacıyla kişinin kendi servetinden harcama yapması , muhtaçlara aynî ve nakdî yardımda bulunması demektir.İnfak, farz olan zekâtı ve gönüllü yapılan her çeşit bağışı kapsamaktadır.
Kur´anı Kerim´de ?Mallarını Allah yolunda harcayanların durumu,yedi başak bitiren ve her başakta yüz dane bulunanbir tohum gibidir??(Bakara,2/261) buyrularak , infakta bulunana verilecek sevabın bire yedi yüz olduğu hükme bağlanmıştır.
