Anne ve babalar bu hayatta daha ilk adım attığımız, andan itibaren yanımızda olan en büyük koruyucularımızdır.
Her zaman bize yol gösteren, ışık tutan yol arkadaşlarımızdır. Annemiz bize kanını, yaşamını ve gücünü vermiştir. Kul haklarının içinde en mühim olanı anne baba hakkıdır. Çünki anne babalarımız varlık sebebimiz ve velinimetlerimizdir. Maddi ve manevi her zaman yanımızda olurlar. Bir anne yüreği ve kucağı çocuk terbiyesini yapıldığı en büyük dershanedir. Hiç bir evlat anne ve baba hakkını ödeyemez.
Rabbena dualarında okuduğumuz gibi, Rabbim beni anne ve babamı ve bütün müminlerin bağışla diye onlar için dua ediyoruz. Geçen bir yerde paylaşılmış bir yazıya denk geldim bununda paylaşmak istedim sizlerle çocuk bir gün koşarken düşüyor ve o an düştüğü için ağlamıyor babasının gelmesini bekliyor.
Sokağın başında babasının geldiğini görünce koşa koşa babasının boynuna sarılıyor. Baba ben düştüm., dizim kanadı diyip ağlamaya başlıyor. Babası kan kurumuş dizinde ne zaman düştün kızım? Düşünce ağrımadı seni görünce ağrıdı diyor.
Babası gülümseyerek kızının dizini öpüyorum ve kızı geçti ağrısı diyor. Anne ve baba gidince onların öptüğü yaralar, okşadığını saçlar öksüz kalıyor. Anne babalarımızın kıymetini bilelim yaşıyorlarsa dualarını alalım. Yaşamıyorlarsa bizler dualarımızı eksik etmeyelim.
