Hz. Peygamber(s.a.s), son zamanlarında ashabına: ?Bende hakkı olan varsa söylesin!? buyurdu. Sahabeden Hz. Akkaşe, ?Yâ Resûlallah, siz bir gün elimden tutarak deveye binmiştiniz. Deveye kırbaç vururken kırbaç benim sırtıma gelmişti. Acaba bu kul hakkına girer mi!?? dedi. Efendimiz, ?Girer elbette!? dedi. Hz. Ömer ve Hz. Ebubekir, Akkaşe´ye kızdılar. Resûlü Ekrem Efendimiz, ?Ömer, Ebubekir siz karışmayın, bu benim hesabımdır? buyurdular ve Hz. Ali´ye, o kırbaçın Fatıma´da olduğunu, alıp getirmesini söyledi. Hz. Fatıma durumu anlayınca evlatları Hasan ve Hüseyin´i gönderir; onlar da kırbaçın kendilerine vurulmasını isterlerse de Efendimiz kabul etmez. Hz. Peygamber(s.a.s), sırtını açar, Hz. Akkaşe, sırtındaki Peygamberlik mührünü görünce öper ve esas amacının bu olduğunu söyleyerek hakkını helâl eder.
KOMŞU HAKKI
Hasan-ı Basrî´nin anlattığına göre, sahabîler, Peygamber Efendimize: ?Komşunun komşusuna karşı görevleri nelerdir?? sorunca Peygamberimiz şöyle buyurdu:
-Komşun senden borç isterse verirsin. Seni davet edince icabet edersin. Hasta olunca ziyaretine gidersin. Senden yardım isteyince yardımına koşarsın. Başına bir kaza gelince kendisini teselli edersin. Eğer sevindirici bir olayla karşılaşırsa onu kutlarsın.Ölünce cenaze töreninde bulunursun. Bir yere gidince evine ve ailesine göz kulak olursun. Kaynayan kazanının kokusu ile kendisini rahatsız etmez, pişen yemeğinden ona da verirsin.?
BİR HADİS:
?Allah´tan korkunuz da çocuklarınız arasında adaletli davranın" (Ebû Davut, İcare,83;İbn Mâce, Edep 3)
