Her gün yazdığım adressiz mektuplar
Eline değmeden geri dönüyor?
Çaresiz kelimelere,
Ümitsiz hecelere,
Söz geçiremiyorum
Yeter artık diyen hüzünlere?
Feri tükendi hayallerin;
Artık zorlanıyorum,
Gelmek istemiyorlar sana?
Öylesine kırgın;
Rüya son olmalıydı
Yeniden, başa dönmeden?
Bir çınar kök salmıştı derinlerde sevginle,
Gökyüzüyle kucaklaşan yaprakları
Seninle sonsuz bir hayatı,
Yan yana koyduğum dizeler
Bir aşkı masalı
Yaratmıştı seninle?
Öylesine kırgınlar ki;
Sana yönelmiş bütün mısralar,
Bütün bir âleme uzanan yakarışlar,
Etrafında sema yapan ruhlar,
Sana bakıyorlar;
Hiç durmadan bir aşkı sana anlatıyorlar?
Anlıyorlar ki;
Anlamadığın lisanla konuşuyorlar?
Kimi zaman;
?Öğrendikleri kalbini? açsa gösterseler,
Vursalar yüzüne çıplaklığını,
Anlatamadıklarını,
Nasıl anlatacaklarını,
Şaşırmışlar, bana soruyorlar?
Gözlerim kararmış dönüyor sevdadan,
Raks ediyor saçının her bir telinde,
Birinden birine,
Diğerinden öbürüne,
Şaşkın, uzun bir yolculukta,
Saymaya çalışıyor
Yitirmiş aklını, deliler gibi?
Gözlerinle karşılaşıyor serkeş,
Leblerine takılan gözlerim itaate başlıyor?
