Bir çocuk, daha hayatının ilk yıllarında onlarca marka ile karşı karşıya kalır. Brandwashed isimli çalışmasında Martin Lindstrom’un da belirttiği gibi, çocuklar markaların sadece farkında olmazlar. Çocukluk markalarını ilerideki yaşlarına, yetişkinlik çağlarına taşırlar. Merkezi New York’ta bulunan, küresel bir Pazar ve stratejik kurumsal araştırmalar şirketi olan, aynı zamanda Fortune 500 şirketlerinin % 70’ine iş yapmış olan SIS, çocukların tercihlerinin yetişkinliklerindeki satın alma ilişkilerini incelemiştir. 2035 yetişkin birey ve çocuk üzerinde araştırma yapan SIS, yetişkinlerin % 53’ünün ve gençlerin % 56’sının, özellikle yiyecek, içecek, sağlık ve tüketim ürünleri ve ev eşyasında küçüklüklerinden hatırladıkları markaları tercih ettiklerini tespit etmiştir.
Elbette bu bilgiyi hem şirketler, hem onların pazarlama birimleri hem de reklam ajansları biliyor. Bu konudaki psikoloji araştırmalarının tarihleri daha eskilere de gidiyor. İşletmelerin buradaki temel amacı, anlaşıldığı üzere, kitleleri ömür boyu müşteri haline getirmek ve bağımlı kılmak.
3 yaş altı çocukların reklamcılar için milyar dolarlar demek olduğunu biliyor muydunuz? Bu miktarın çok ama çok büyük kısmı bebekler ve çocuklar için zaruri olmayan harcamalar. Başkaları yapıyor bizim çocuk eksik mi kalsın cümleleri, bir daha bu günler geri gelmeyecek savunmaları, başkalarının yaptıklarına özenme, kıskançlık, geride kalma, eksik olma kaygısı vb daha birçok etken söz konusu.
Bilinçli bir tüketici yaptığı masrafların gerçekten çocuğu için ihtiyacı olup olmadığını düşünmeli, buna uygun hareket etmelidir. O şansa sahip olmayan milyarlarca çocuk var çünkü yeryüzünde…
