Akla Sen gelirdin “doğru ve emîn” deyince.
Rabbânî ruh, ölgün nefis, titreyen bir vicdan,
Cenâb-ı Allah yaratmış Seni tam gönlünce !
Asr-ı Saadete yağmurca yağdı şefkâtin,
Cana can katar âlemlere sonsuz rahmetin,
Ey Allah’ın habibi ve Resûlü Efendim,
İnsanlığı ihyâ etti Kur’an ve sünnetin !
Garip, yetim, yoksul, muhtaçların sesi,
İnsanlığa evrensel ilkedir son Hutbesi,
O kadar düşkündü ki sevgili ümmetine,
Allah’tan şefaat dilerken verdi nefesi !
İlâhî aşk Resûlü sevmekten geçer ,
Bu dünyada aşk eken ahrette Kevser içer,
Yâ Muhammed Mustafa, Yâ Şâh-ı Enbiya,
OYTAN Muammer şefâat çün göz yaşı döker !
