-Karagöz Hacivat´a: "Ne dedin hacı cavcav?"
-O da: "Yanlış anladınız Karagöz´üm" der.
Yanlış mı anladık?
Hepimiz sempatizan kelimesini muhakkak ki duymuşuzdur. Çok değilse bile nadiren kullanmış olduğumuz bu kelimenin halk arasında bir şeye karşı ilgili olmak, tarafında olmak gibi manalarda kullanılsa da TDK´nın sözlüğünden arattığınızda karşınıza "aynı duygulara sahip olan, duygudaş" gibi bir açıklamayla karşılaşacaksınız.
Neden bu kelime diyorum. Çünkü yanılgılarımızın altını çizmek, yanıldıklarımıza yeni bir bakış açısı daha sunmaktır.
Şöyle ki kelime oyunları üzerinden yanlış sularda yüzerken boğulma tehlikesini de beraberinde getirmekteyiz.
Bilinenin aksine sempatizanlarımızın hayatımıza getirileri kadar götürüleri inkar edilemez. Hatta götürü ticaretinin merkezi olan Anadolu´da gelenekselliğin savaşını vermekteyiz de denilebilir.
Ve bu mücadelenin karşısındaki "Avrupa Sempatizanlığı..."
Bu, kelime oyunlarının arkasına gizlenip hafifletilmiş sevgi propagandalığına aldanıştır.
Avrupa sempatizanı demek; Avrupa kültüründe yetişmiş olan bir milletin duygusuyla ortaklık kurmak demektir.
Bu ortaklık doğrudan olmasa da dolaylı olarak kavram hatasına düşmüş ve birçok tahrifatlara da neden olmuştur.
En büyük tahrifat ise algılarımızdadır.
Bu da beraberinde kültür erozyonunu getirmiştir. Yani modern kültürlülüktür. Dolayısıyla elbette benimde anlamadığım noktalar var. Sanırım anlamlandıramamaktan kaynaklanıyor. Fakat benim anlamadığım noktalar sempatizanların yanlış anladığından daha masumdur diyebilirim.
Çünkü aynı tarihin içindeki, aynı soydaşların nasıl oluyor da bir başka milletin duygudaşlığını yaparak kendi milletine Avrupai yaşam tarzını dayatıyor ve özenti haline getirebiliyor. Bakın bende bunu anlamış değilim.
Sonuç olarak bin yıllık mum ışığındaki gölge sahipleri ile son noktayı koyalım:
"Yine yanlış anladınız Karagöz´üm"
